Zo dubbel,
zo ragfijn.
Ze duwt en trekt.
Eenmaal de drempel over,
kijk je nog af en toe
naar die plek.
Thuis.
Als een kluw
spint Veritas ruw
een winterslaap
waar je met een schok
weer wakker schrikt.
Het is & het blijft winter.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten