Als ik mezelf zie
als een stroom vol kolken en dieptes
overschat ik de rivier.
Als ik mezelf zie
als een hortende en stotende trompet,
cello en bas.
Wie weet.
Als ik mezelf beschouw
als een dwarrelwind,
soms krachtig, soms stil,
vaak wisselvallig.
Dan zit ik er naast.
Als ik over mezelf denk,
ja dat komt nog wel,
zo ben ik pessimistisch.
Als ik bedenk
dat het me nog niet lukt
mezelf te vatten in juist rijm.
Dan ben ik gelukkig.
Heftig gelukkig
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten