Ook als moe ben,
net zoals op dit doek
de gouden kleuren van zonlicht
door de gordijnen
mijn lichaam bedekken
met volkomen rust.
Het is de thee die al lang niet meer pruttelt
maar kookt in een grote machine.
Het is de tafel die gedekt is,
ondanks alle moeite,
en ik loom de krant lees
voor de zoveelste keer
Het is nooit hetzelfde hetzelfde
maar toch elke keer weer
weer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten