Ik heb een dagtaak aan het vervullen
van andermans dromen.
De zucht van moeiheid snoert mij de mond,
sluit mijn ogen.
En misschien kus je mij,
en licht ik mijn hart.
Maar als zo, zonder zorgen,
kan ik niet zijn.
Een dagtaak aan onvervulde verlangens
drukt mijn gemoed.
Niet van mij, niet van mij,
maar die van anderen
spelen hun kaarten uit.
dinsdag, september 19, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten