Jonge honden in de viskom van het Binnenhof

"Wie is je beroemdste op je 'foon?". "Tja dit is het mobieltje van Ayaan, en deze is van Geert W."

Je ziet het al, ik ben in gesprek met het journaille, het jonge soort.
Jonge honden in de viskom van het Binnenhof. Bijeengepakt op een feestje met drank.

Ik was niet onder de indruk van deze twee namen, maar gelukkig was dat ook niet de bedoeling.
Ik merkte dat ik zelfs de behoefte niet had om deze twee ooit per telefoon te spreken.
En bovendien, zijn dit dan prive telefoonnummers, of speciale perstelefoonsnummeri? Dat als ik "A.H. Ali Mobi" diep in de nacht dronken opbel, zij mij dan slaperig beantwoord? Of dat ze alleen opneemt als ze in haar scherm leest "J. Hond AD thuis". En vooralsnog mij alleen te woord staat als ze net een persmoment heeft gecreëerd?

In ieder geval, op een vreemde manier was ik erg tevreden met mijn slaperig bestaan als ambtenaar. "Bellend in den Woestijn zonder bereik."

P.s. voor de lezer van bovenstaande: Geert W. is niet Geert W., schrijver van de gemeente A'dam, maar onze beroemdste politicus in conservatief Amerika.