In een sneltrein gehaast,
verbaasde ik me over de regen,
gezwegen gedachten
verborgen onder het groen en grauw
van de wegen der mensen.
Ingewikkelde verlangens
verdachtte ik er van
mijn pijnen te verzachten,
en toch was ik de vrolijkheid
niet kwijt.
En terwijl ik rustig wachtte,
was de snelheid zo vluchtig
dat, terwijl ik lachtte,
het gevoel te luchtig
verdween.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten