Een nagelaten gedicht
rookte nog een sigaret
voordat ze de deur
hard zacht achter zich
dichttrok.
En nadat ze zich
bedacht,
dit nagelaten gedicht,
wandelden haar gedachten
weer rustig langs de gracht.
"Hollandse nachten",
dacht ze,
en prachtig geetaleerd,
vleidde zij zich
plechtig neer
op haar zachte bed.
~
En de dag wachtte
op dit nagelaten gedicht,
voor haar beslagen
ramen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten