Ik heb ze niet vaak

Ik heb ze niet vaak: rotdagen. Maar soms zitten ze er tussen.
Vandaag is er klaarblijkelijk een. En het erge is, hij is nog niet afgelopen.

Meestal zijn er zoveel dingen op een dag, dat de meerderheid wel leuk blijkt te zijn. Maar vandaag is het treurigheid troef. Ik kan er zelfs niet om lachen!

Werk, leven, omgeving iets te veel tegenslagen. Gelukkig weet ik van mezelf dat ik er de volgende ochtend altijd anders over denk. Zou er niet aan moeten denken om hier iets permanents van te maken. Dus ik heb meelij met de manische en permanente bedroefde medemens.

Jammer genoeg verwachten mensen van mij niet dat ik een structurele knorrepot ben. Dus straks gewoon weer lachen. Ach dat is ook wel gezond trouwens.